Φλομοχώρι Μάνης

 Φλομοχώρι Μάνης

από τη μαθήτρια της Β΄τάξεως

Ιωάννα Κωστοπούλου

Η οικογένεια μου κατάγεται από το χωριό Φλομοχώρι που βρίσκεται στην Λακωνική Μάνη και έχει μικρό πληθυσμό, περίπου 150 άτομα. Το Φλομοχώρι αρχικά ανήκε στον δήμο Ασίνης (1850) όμως αργότερα αφού καταργήθηκε ο Δήμος αυτός εντάχθηκε στην κοινότητα του Κοτρώνα που βρίσκεται περίπου 5 χλμ μακριά. Το χωριό είναι γνωστό για τους ναούς του και κυρίως για τον κεντρικό ναό του, ο οποίος είναι αφιερωμένος στην Αγία Τριάδα. Μεγάλο κομμάτι του χωριού αποτελούν οι πύργοι του οι οποίοι είναι αρχιτεκτονικό χαρακτηριστικό της Μάνης. Οι πύργοι έχουν χτιστεί κατά την περίοδο 17ου-19ου αιώνα ως οχυρωμένες κατοικίες.

Είναι γνωστό ότι οι Μανιάτες έχουν αυστηρές αρχές, ¨σκληρά¨ ήθη και έθιμα, ειλικρίνεια και θάρρος. Δεν φοβούνται να υπερασπιστούν τα πιστεύω τους και φημίζονται για την άρνηση τους να υποδουλωθούν στους ξένους. Το πιο γνωστό έθιμο αποτελούν τα μοιρολόγια που είναι τραγούδια θρηνητικά, τα οποία απαγγέλλουν οι άνθρωποι κατά το θάνατο αγαπημένων τους προσώπων. Τα πρώτα μοιρολόγια απαντώνται στον Όμηρο, όπου αναφέρονται νεκρώσιμα τραγούδια της Εκάβης, του Αχιλλέα και της Ανδρομάχης με περιεχόμενο ολόιδιο σχεδόν με τα σημερινά μοιρολόγια.  Στην Μάνη, τα μοιρολόγια αντικαθιστούν τα στενάχωρα τραγούδια, αποτελώντας μορφή λαϊκής ποίησης και μεταφέρονται από γενιά σε γενιά, ενώ και σήμερα ακόμα αυτοσχεδιάζουν , κυρίως οι Μανιάτισσες, προσθέτοντας στους στοίχους χαρακτηριστικά της ζωής του νεκρού ώστε να γίνουν πιο ¨προσωπικά¨.

Δυστυχώς όμως το σκληρό πρόσωπο και ήθος των Μανιατών είχε και τις άσχημες πλευρές του καθώς ο χαρακτήρας ενός παραδοσιακού μανιάτικου σπιτιού υποβιβάζει τις γυναίκες και τους αφαιρεί διαφορά δικαιώματα πχ. κληρονομιά, διαζύγιο, έκφραση απόψεων. Παρόλα αυτά οι Μανιάτισσες πάντα έδειχναν απίστευτο θάρρος και αυταπάρνηση ειδικά στην μάχη του Δυρού όπου κατάφεραν με τα δρεπάνια του θερισμού να απωθήσουν την επίθεση του Ιμπραήμ (1826).

Προσωπικά, πιστεύω πως η Μάνη διαφέρει αρκετά με όλα τα άλλα μέρη της Πελοποννήσου που έχω επισκεφτεί όσο αναφορά το τοπίο αλλά και τους ανθρώπους και τις παραδόσεις. Η Μάνη αποτελεί για εμένα επίγειος παράδεισος και δεν νομίζω πως θα αφαιρεθεί ποτέ από την λίστα προορισμών μου όπως και χιλιάδων άλλων ανθρώπων. Αγαπάω αυτόν τον τόπο, την ιστορία του, τους προγόνους μου και δεν θα τον άλλαζα για τίποτα!